راستی، یادم نرود
همه مرده ها را که در خاک نمیکنند
بعضی هم راه میروند، میخورند، میآشامند، میخوابند و بیدار میشوند
اما مُرده اند...
و من مُرده ام
سالهاست...
مُرده ام که "در من هوای هیچ کس نیست!"
مُرده ام...
تو رفتی
من هم نمردم،
قبول...
درست مثل همین چای، بی قند!