میخواهم امشب خوابهایم را
معنی کنم با بودنت معکوس
حتی نمی آیی به خوابم کاش
راحت شوم از این همه کابوس
من آمدم امّا نه با رویا
من آمدم امّا نه با کابوس
من آمدم با جان و دل من...من
من آمدم.. من آمدم پابوس
امروز فهمیدم دلم تنگ است
تنها برای نام مشهد،طوس
امروز فهمیدم که می خواهم
باشم غریب و با همه مأنوس
فردا اگر قسمت شد آنجایم
امّا اگر قسمت نشد افسوس
این جاده تاریک است و من تنها
در دست هایم گرچه یک فانوس
دلها همه سوی تو در پرواز
زیبا تر از پرهای یک طاووس
پر می کشند و از شفای خویش
حتی نگردند لحظه ای مأیوس
دیروز هم آخر دلم واشد
تا کردم آن گلدسته ها را بوس
امروز هم من در ضریحت اشک
می ریزم امّا... باز هم افسوس